TAHAMMÜLÜMÜ ZORLUYOR!

Merhaba! Sizlere bir de buradan seslenmek istedim. Zira pek çok seslenişim oldu (kendimce). Fakat pek bir ilerleme katettiğim de söylenemez. İnsanlara bir şey anlatmak çok zor gerçekten. Hele bir de bilmediği her şeyi biliyorsa daha zor. Buradaki kinayeyi anlayan beni de anlar zaten. Farkında mısınız bilmiyorum ama kimse öğrenmeye açık değil. Hiç kimse belki birinden bir şey öğreniriz çabasında da değil. Ot gibi yaşa ve öl! Örneğin; saygı. Çünkü bence saygının büyüğü küçüğü olmaz. Saygı tektir. İnsanların özel alanları vardır ve bu alanlara müdahale edilemez. Hangi cüretle! Ama maalesef bizim toplumda her yaşı büyük olanı sanki evliyaymış gibi görmek adetten olduğundan, belki de hayat tecrübesi daha fazla olan küçükler altta kalmak zorunda kalıyor. Çünkü ancak haktan yana olan ve entelektüel yapıdaki kişiler küçüğün de bir şeyler bilebileceğini ve ondan da bir şey öğrenilebileceğini bilir. Kendi kabuğunda yaşayan ve “biz biliriz!” diye düşünen insanlar ne yazık ki gözümde egoisttir. Bilmeden konuşup, bilmediğini de kabul etmeyen insandan kaç kardeşim. Cahilden zarar gelmez. Tabii eğer cahilliğini kabul ediyorsa! O öğrenmeye açıktır. Ona anlat dinler, yapar, uygular. Ama kendisinin bildiğini iddia edenler ve küçüğünden bir şey öğrenmeyi kabul edemeyenlerden kaçacaksın. Çünkü bunlar hemen içi boş egolarıyla sana karşı gard alırlar ve söylediğin her söz sanki yanlışmışçasına havada kalır. Ondan dolayı eğer çevrende kendini yalnız hissediyorsan bırak öyle kal! Sözlerini çiğneyip yere atacaklarına bırak sende kalsın. Böyle daha kıymetliler.

Sırf yaşları büyük olduğu için zorunlu saygı duymak durumunda kaldığımız insanlara sorduğum hiçbir sorunun cevabını alamıyorum. Sakın beni yanlış anlama. Kalkıp kimseye de sınav ya da genel kültür sorusu sormuyorum. Hayata dair sorular. Saygıyı anlatmaya kalkarsın sözünü keserler, din konuşayım dersin bilmem ne hoca böyle dedi derler ve yine seni bölerler, beslenmenin önemini anlatayım dersin “e biz bildiğimiz gibi yaptık bir şey olmadı.” vs. derler. Yani anlayacağın derler de derler. Bu öğrenmeye kapalı olmak demektir. Çünkü bu yaşa kadar bu şekilde gelmişler ve bu onlara yeterli gelmiştir. Senden alacağı bilgiye ihtiyacı yok. Benim zaten en çok takıldığım nokta da burası. Tamam benden alacağın bilgiye ihtiyacın yok. Onu anladım. Pekiyi benim sınırlarıma ve bilgime ya da kırmızı çizgilerime neden saygı duymuyorsun? Yaşımdan ötürü mü? Birini sırf yaşı küçük diye ezmek değil midir bu?

Ben bazı şeyleri anlamıyorum. Yani gerçekten anlamak istiyor muyum bundan da emin değilim. Herkes yerden yükseleceğini sanıyor. Fakat kimse bunu nasıl yapabileceği üzerinde durmuyor. Biz zaten toplum olarak düşünmeyi reddedenlerden olduğumuz için anca konuşuyoruz. Kimse kimseyi dinlemiyor. Üstelik bileni de görmezden geliyoruz. Şunu fark ettim; yazarken bunaldım. İnsanlar artık o kadar umurumda değiller ki bahsederken bile bunaldım. Herkes saygı bekliyor ama kimseye saygıları yok. Saygının sadece sessiz kalmak, itaat etmek olduğunu sanıyorlar. Yazık! Susmak sadece susmaktır. Bu saygı göstergesi değildir. Şu bizden yaşça büyük olanların artık bunu anlamaları gerekir. Sen benim lafımı ağzıma tıkabiliyorsan, benim sınırlarımı aşabiliyorsan, kendine bakmayıp sürekli bana öğüt verme peşindeysen, kendini sürekli benimle kıyaslıyor ve bir artımı fark ettiğinde hemen açığı kapatmak için bana baskı kurabiliyor ve hatta yaşını ortaya koyuyorsan, benim bildiğimi kabullenemiyorsan kusura bakma. Sen saygısızsın! İnanın şunu yazarken bir an aklıma şu geldi; bahsettiğim türde insanlar bu yazıyı okusa ilk diyecekleri şey şu olacak “bu da kendini bir şey sanıyor, her şeyi biliyor maşallah.” İnanın bunu ederler. Bu durum resmen ibretlik. Çünkü yine oturup kendileri ile mahkeme yapmayacaklar, üzerlerine alınmayacaklar, ama içten içe de (kabullenemeseler bile) kendilerini bildikleri için bana sinir olacaklar.

Pekiyi madem ben bir şey bilmiyorum ve kendimi bir şey sanıyorum, neden bana sinir oluyorsun? Öyle ya sen büyüksün. “Çocuk işte, konuşuyor.” Diye düşün ve geç. Ama o da olmuyor öyle değil mi? Çünkü sen de neyin ne olduğunun farkındasın. Bir insanın yaşı büyük olsa ne olur, ruhsal gelişimini tamamlamadıktan sonra! İnsan kendinde olmayanı ister. Siz çok saygı beklediğinize göre siz de yok demektir. Buradan şu çıkarımı da yapmak mümkün; “E sende saygı bekliyorsun. Demek ki sende de yok.” Çünkü biz bayılırız lafı başka türlü anlayıp, evire çevire kendimize göre şekil vermeye. Fakat farkımız var. Bizim gibiler mümkün olduğunca saygısızlık yapmayacağım diye artık başkaları tarafından suiistimal edilmeye başlanıyor. Mütevazilikten yerin dibine gireceğiz neredeyse ve bundan dolayı sınırlarımız yokmuş gibi görülüyor. Kendisinin farkında olan bir insan için bu bir eziyettir! Çünkü görünmez gibisindir. Bundan dolayı insanların ukalalığı ve saygısızlığına şaşırırsın. “Nasıl böyle olabiliyorlar, ben bunu yapmıyorum. Yaparsam incineceğini biliyorum yapmıyorum. Fakat bu insanlar nasıl bu kadar rahat olabiliyorlar ve nasıl ben yokmuşum gibi davranabiliyorlar!” diye düşünür durursun. Çünkü insan önce kendini bilmeli. Bu arada son zamanlarda duyduğum bir söz var; “Görüştüğün 5 kişinin ortalamasıdır.” Katılmıyorum. Çünkü hepsi ama hepsiyle zoraki görüşüyorum. Bundan dolayı kimseyle sohbet bile edemiyorum. Dinlemeyi bilmeyene ne anlatabilirsin. Konuşmak da bir meziyet tamam ama ne anlattığın da önemli be kardeşim. Ayrıca konuşan insan bulmak kolay. Dışarıya çık bak. Herkesin bir fikri var. Bilse de olur bilmese de ama fikri var. (Bayılırız bilmediğimiz ve öğrenmeye uğraşmadığımız konular hakkında bilene ders vermeye). Konuşan insan bulmak kolay. Asıl mesele iyi bir dinleyici olabilmektedir. En son analizini yaparsın, lafını çakarsın anlayan anlar. Mesela hemen bir örnek veriyorum;

Öğrenmekten korkmayın büyükler! Küçük gördükleriniz ve egolarınızı tatmin etmek için büyüklük tasladığınız çoğu insan sandığınız kadar küçük değil. Bilmediğiniz çok şey var ve lütfen benim sınırlarıma saygı duy ve orada dur. Çünkü ben karşımda ancak saygın bir büyük görürsem saygı ve hürmet duyabilirim. Benden zorla saygı alma. Saygı duyulacak bir büyük ol. Al bu da sana küçüklerden tavsiye olsun. Egona yedirebilirsen. Özgürlük her an! Selametle.