BİZ SİZİ İNDİRİMDEYKEN Mİ ALDIK ACABA?

Neden hiçbir şeyi sorgulamadan direkt kabul ediyoruz? Hızlı bir giriş oldu belki de evet. Fakat uzatmanın da manası yok. Neden bizler bir şeyleri öğrenmek için kulaktan dolma bilgilerden yararlanıyoruz? Neden bilgiye bu denli kapalıyız ve bize kim ne derse bunu doğru kabul ediyoruz? Çok affedersiniz ama biz salak mıyız? Bizim beynimiz ve düşünme yeteneğimiz yok mu? Demek ki yok. Çünkü eğer bir düşünme yeteneğine sahip olsaydık bugün okuyan, anlayan, sorgulayan insanlardan olurduk. Bize verilen her bilgiyi doğru kabul edip bununla yol alıyoruz ve bu durum her alan için geçerli. Herkes iş hakkında fikirler verir ama bakarsın ki bir baltaya sahip olamamış biridir. Herkes evlilik hakkında yorum yapar, fakat bakarsın ki kendi evliliğinde hayır yoktur. Herkes hayatı boyunca hatalar yapmıştır. Ama bir bakarsın başkasına atması gereken adımlar hakkında yönlendirme yapar. Tecrübeli insanların tecrübelerinden tabii ki yararlanılmalıdır. Nitekim insan hata yapa yapa bir şeylerin aydınlığına varır ve öğrenir. Fakat öyle bir durum söz konusu ki herkes alanı dışındaki her konu hakkında bilgi sahibi. Herkes onu yapmasaydın da böyle yapsaydın gibi öğütler veriyor. Ya sen benim içinde bulunduğum şartları nereden biliyorsun da bana akıl veriyorsun. Hiç yaşadın mı? Yok. O halde senin bana akıl vermen ne derece mantıklı? Hiç! İnsanlar önce dönüp kendi hayatlarına bakmadıkları ve bizim gibilerin buna bir dur demediği sürece bu durum devam edip gidecek. İşin en enteresan tarafı eğer başkalarının tavsiyelerine uyarak yaşarsanız ve sonunda işler ters giderse; “e senin kendi aklın yok muydu?” derler. İşler olması gerektiği gibi giderse bu seferde; “bizim sayemizde!” derler. Yani hayatın boyunca ne yarsan yap iyi olduğunda başkaları vesilesiyle, kötü olduğunda kendi beceriksizliğinden yapmış olacaksın. Ondan dolayı bir karara varırken ne olur aç, oku, öğren ve araştır. Kendi kararlarını ver ve uygula. Böylece başkalarının senin üzerinde hüküm kurmasından da kurtulmuş olursun. İnsanlar her şeyi söylemeye bayılır. Senin başarılarını konuşmaktan çok yapamadıklarını konuşmayı severler. Çünkü içten içe kendi başarısızlıklarını görürler. Bundan rahatsızlık duyarlar. Senin başarılı olman onların yapamadıklarını önlerine koyar. Kendisini kendisine kanıtlayamamış insanlar ise hep ön planda olmak istedikleri için senin başarıların herkesin yapabileceği basit işler olarak yansıtılır. Asla taktir görmezsin ve bu durum kendi kararlarını almaya başladığında meydana gelir. Çünkü ne seni akılsızlıkla suçlayabilecekler ne de bizim sayemizde diyebileceklerdir. Bu seferde başarını yok saymaya başlayacaklardır. Eğer sen bunlara takılırsan hayatta bir adım ileriye gidemezsin benden söylemesi. Bundan dolayı yapacağın hiçbir işi kimseye anlatma. En yakınların da buna dahil. Çünkü insan en çok kan bağı olanlardan zarar görüyor. Tabii ki çevremizdekilerde zarar verebiliyor. Bundan dolayı en iyisi kimseye bahsetmemek. Herkes kendi ruhsal yolculuğundadır ve insanlar bu duruma uyanana kadar çok zararlı varlıklar olabiliyorlar. Eğer sen kendinin farkındaysan ve başkalarının taktirine muhtaç değilsen, aldığın kararlardan bahsetmene de gerek yok.

O kadar çok “yapamazsın” diyen insanla karşılaştım ki! Sana anlatamam. Hiçbirini takmadım açıkçası. Yapabilmek ya da yapamamak bana bağlı çünkü. Kimsenin demesiyle olmuyor. Eğer bir şeyi istiyorsam yaparım. Yapmamışsam yeteri kadar istememişim demektir. Şu da var. Seninle aynı kulvarda olmayan, aynı işi yapmayan, aynı yollardan geçmeyen yani senin yaptığın şeyle bir ilgisi ve bilgisi olmayan insanlar da göreceksin. Onlar da sana akıl verecektir. Uyma! Çok net söylüyorum uyma! Eğer uyarsan kendi sonuna imza atmış olursun. Onlar bilmedikleri her halt hakkında yorum yapan ve bir şekilde kendisini öne çıkarmaya çalışan, başarırsan sayemde, başaramazsan “ben nereden bileyim, karar senin kararın, ben sadece fikrimi sundum.” diyecek olan insanlardır. Kimsenin aklına ihtiyacımız yok şükür. Ben zaten enine boyuna düşünmüş ve ona göre karar almışımdır. Bu kararın bana getireceği artı ve eksilerin bedeli de bana aittir. Aldığım karar ve attığım adımların sorumlusu kimse değildir. Ben düştüğümde görmezden gelen insanlar, neden düştüğüm hakkında da dedikodu yapmasın bir zahmet. Aldığım bir kararın zararını gördüğümde destek olmayanlar, başarımı da yerin dibine sokmaya çalışmasınlar bir zahmet. Bir insan iyi olan bir şeye kayıtsız kalabiliyor ve başarının üstünü örtmeye çalışıyor ya da senin başarından kendisine prim çıkarmaya çalışıyorsa, zarara uğradığımda da yanımda olacak bir zahmet. Yok öyle işine geldiği gibi davranmak. İşte tüm bunların önüne geçmek istiyorsan kimseye kendinden bahsetmeyeceksin. Alakasız insanların senin hakkında yorum yapmasına izin vermeyeceksin. İyisiyle kötüsüyle bu hayat senin ve öldüğünde her şeyin hesabını tek başına vereceksin. Seni bu hayatta tanımayanlar, öteki tarafta hiç tanımayacak. Senin üzerinden prim kasılmasına izin verme. Başarılarının suistimal edilmesine izin verme. Yapabildiğin her şeyin eline yapışmasına ve görevin haline gelmesine izin verme. Kendi hakkına girme.

Ve son olarak bu beceriksiz ama her konu hakkında fikri olanlara sesleniyorum; biliyorsan sen yap, bilmiyorsan otur, sus, izle. Başardığımda kıskanıyorsan yap daha iyisini de ayakta alkışlayalım. Sen kendinde bunu göremediğin için, bu insancıl davranışlara sahip olamadığın ve kendini kendine bile kanıtlayamadığın için benimde sana aynı şekilde davranacağımı sanıyorsun. Çünkü beni kendin gibi görmek istiyorsun. Unutma. Sen benim sınavımsan, ben de senin sınavınım. Benim sana nasıl davrandığımdan ben sorumluysam, sen de bana nasıl davrandığından sorumlusun. Beni her seferinde eleştirmeye çalışacağına kendini geliştir. Dedikodudan beslenen, başkalarının kusurlarını arayan biri olmayı sen seçmişsin. Bunun da sorumlusu ben değilim. Bizim gibi olmayı isteyip, yapamayacağını bildiğin için bizim gibilere düşman olma. Ya da ol sen bilirsin. Zaten umurumuzda değil. Sırf biri bir şeyleri yapabiliyor diye kötü sayacaksan, o kişinin her hareketinin altında bir şey arayacaksan git evinde üzül. Çünkü sana kötü bir haberim var. Senden iyisi her zaman olacaktır ve iyi insanlar gerçekten var. Kötülük ve fesatlık bu kadar ucuz bir şey işte. Yazık. Şimdi söylediklerimi düşünerek kapının arkasında ağlayabilir ve tüm bunları unutmaya çalışabilirsin. Seni aşağılamıyorum. Zira senin beni aşağıladığının yarısını sana yapsaydım kaldıramazdın. Allah dağına göre kar yağdırıyor işte. Bak burada da seni geçtik. Sizin gibileri taşıyabildiğimize göre demek ki daha güçlüyüz. Şimdi de dert yarışına girersin sen. Ben daha çok çile çektimler falan. Devam et kardeşim. Bu anlamsız yarışda tek başınasın. Çünkü benim çok işim var. Belli ki sen baya boşsun. Özgürlük her an! Selametle.